بـرای حقوق محیط زیست عمری بیش از ۵۰ سال (اندکی پیش از کنفرانس استکهلم ۱۹۷۲) نمیتوان تصور کرد. در طی این مدت قـواعد مـتضمن حفاظت از محیط زیست از حقوق اروپا به سایر نقاط جهان انتقال یافته است.
هزاران سال قـبل فـلاسفه پیشبینی کرده بودند که حیات بر روی کره زمین بواسطه فعالیتهای انسانهای حریص به ورطه هلاکت خواهد رسید. امروز همان روز مقرر است. اما خوشبختانه روندی در حال شکلگیری است «از جانب سازمانهای غیردولتی (غیرانتقاعی)» که دولتها را به چـالش واداشته و تکلیف حفاظت از محیط زیست توصیف قانونی یافتهاست و این شعار را سر میدهد که: اول نهال غرس کن، بعد درخت قطع کن. در عین حال تنوع آلودگیها حیرتآور است. این آلودگیها شامل مسائلی نظیر آلودگیهای هوایی فرامرزی، خـطرات بـالقوه آزمایشات سلاحهای هستهای، حفاظت از قطب شمال و جنوب، حفظ گونههای گیاهی و جانوری در معرض انقراض و کنترل و دفع صحیح ضایعات صنعتی و تالاب خواری است.
نویسنده: حمید رمضانپور دریاسری ـ وکیل پایه یک دادگستری و مدرس دانشگاه
موضوعات مرتبط: مقالات کیفری ، مقالات حقوق بشر و بین الملل
برچسبها: حقوق محیط زیست , حقوق تالابها , زمین خواری , اراضی ملی
ادامه مطلب